รัฐธรรมนูญคุ้มครองการครอบครองปืน — แต่ไม่ได้ป้องกันข้อบังคับของรัฐ
เป็นการยากที่จะพูดเกินจริงถึงพลังเชิงโวหารของคำว่า “การแก้ไขครั้งที่สอง” ในบรรยากาศทางการเมืองในปัจจุบัน แม้จะมีการกราดยิงจำนวนมากอย่างน่าสยดสยอง การจลาจลที่ใกล้จะเกิดขึ้น และการมองเห็นที่เพิ่มขึ้นของกลุ่มอาสาสมัครต่อต้านรัฐบาล บวกกับอำนาจที่ปฏิเสธไม่ได้ของสมาคมปืนไรเฟิลแห่งชาติ คำสองคำนี้ยังคงถูก นำมาใช้ เพื่อตัดบทสนทนาเกี่ยวกับการควบคุมปืน การปฏิบัติต่อ ข้อบังคับใด ๆ เกี่ยวกับการเข้าถึงปืนเป็นการละเมิดการคุ้มครองที่แก้ไขให้
หลังเกิดเหตุกราดยิงครั้งใหญ่ในบัฟฟาโล นิวยอร์กอูวาลด์ เท็กซัสและทัลซา รัฐโอคลาโฮมา เรียกร้องให้มีการออกกฎหมายควบคุมอาวุธปืนของรัฐบาลกลางอีกครั้ง โดยมีการป้องกันจากเจ้าของอาวุธปืนและกลุ่มผู้สนับสนุน เช่น สมาคมปืนไรเฟิลแห่งชาติ สิทธิตามรัฐธรรมนูญในการถืออาวุธเป็นสิ่งที่ขัดขืนไม่ได้
ผู้สนับสนุนอาวุธปืนที่แข็งกร้าวที่สุด ได้แก่ Texas Sen. Ted Cruz, Wayne LaPierre CEO ของ NRA และผู้เข้าร่วมการประชุมประจำปีของ NRAซึ่งจัดขึ้นที่เมืองฮุสตัน รัฐเท็กซัส เพียงไม่กี่วันหลังจากชายถือ ปืนไรเฟิล AR-15สังหารเด็ก 19 คนและครูสองคนที่ โรงเรียนประถมศึกษาร็อบบ์ — ตำหนิการยิงจำนวนมากในทุกสิ่งตั้งแต่การมีตำรวจไม่เพียงพอในโรงเรียน ไปจนถึงอาการป่วยทางจิต ไปจนถึงการขาดอิทธิพลของคริสเตียนในชีวิตประจำวันชาวอเมริกัน
“ถ้าคุณยอมให้ใครซักคนปกป้องตัวเองตามที่เราตั้งใจในการแก้ไขครั้งที่สอง… คุณจะหยุดสิ่งนี้ได้มากมาย” ผู้เข้าร่วมการประชุมที่ระบุเฉพาะในขณะที่แอนนาบอกกับ Texas Tribune อีกคนหนึ่งคือ ลินดอน บอฟฟ์ กล่าวโทษระบบการศึกษาที่ทำให้เกิดการกราดยิงจำนวนมาก โดยกล่าวว่า “… สิ่งแรกที่คุณมีคือประธานาธิบดีที่บอกว่า ‘เราต้องทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะมันเป็นปืนที่คร่าชีวิตประชาชน’ ไม่ มันเป็นโปรแกรมของพวกเขาที่สอนเด็ก ๆ ในโรงเรียนว่าประเทศของเราเป็นขยะ” ในส่วนของ LaPierre กล่าวว่าการจำกัด “สิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน” ของบุคคลในการปกป้องตนเองและทรัพย์สินของพวกเขา เพื่อป้องกันการกราดยิงจำนวนมาก “ไม่ใช่คำตอบ; ไม่เคยเป็น” ในการปราศรัยปราศรัยต่อการประชุม
Eric Ruben ศาสตราจารย์แห่งโรงเรียนกฎหมาย Dedman ของ SMU และเพื่อนที่ Brennan Center for Justice กล่าวว่า “ไม่ควรมองข้ามอำนาจวาทศิลป์ของการแก้ไขครั้งที่สอง” เขากล่าวว่าอำนาจดังกล่าวเป็นที่เข้าใจกันดีโดยผู้พิพากษาศาลฎีกาที่ล่วงลับไปแล้ว จอห์น พอล สตีเวนส์ ผู้ซึ่งเขียนคำวิจารณ์ในนิวยอร์กไทมส์ปี 2018ของคดีในศาลฎีกา 2008 ที่District of Columbia v. Hellerว่า “การตัดสินใจนั้น — ซึ่งผมยังคงอยู่ เชื่อว่าผิดและเป็นที่ถกเถียงกันอย่างแน่นอน – ได้จัดหาอาวุธโฆษณาชวนเชื่อที่มีพลังมหาศาลให้กับ NRA”
ที่เกี่ยวข้อง
อธิบายปัญหาปืนที่ไม่เหมือนใครและยั่งยืนของอเมริกา
ใน op-ed สตีเวนส์สนับสนุนให้ล้มล้างการแก้ไขครั้งที่สองซึ่งเขาเขียนว่า “จะง่ายและจะทำมากกว่านี้เพื่อลดความสามารถของ NRA ในการขัดขวางการอภิปรายทางกฎหมายและปิดกั้นกฎหมายควบคุมปืนที่สร้างสรรค์มากกว่าตัวเลือกอื่น ๆ ที่มีอยู่” สมาชิกสภาคองเกรสจากพรรคเดโมแครตได้เรียกร้องให้มีการอภิปรายดังกล่าวหลังเหตุกราดยิงครั้งใหญ่เมื่อเร็วๆ นี้ และวางแผนที่จะรวบรวมคำให้การจากเหยื่อและครอบครัวในการพิจารณาคดีที่กำลังจะมีขึ้น แต่ความพยายามที่จะออกกฎหมายควบคุมปืนในระดับรัฐบาลกลางมีแนวโน้มที่จะพบกับสิ่งกีดขวางบนถนนในเวลานี้ เช่นเดียวกับที่มีหลังจากการกราดยิงครั้งใหญ่ในทศวรรษครึ่งก่อนหน้า
District of Columbia v. Heller และรัฐธรรมนูญที่ได้รับความนิยม
ดังที่ Ruben บอก Vox และดังที่ Stevens ชี้ให้เห็นใน op-ed ปี 2018 ของเขาHellerเป็นกรณีที่ปรับความเข้าใจในการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่สองในแง่การพิจารณาคดี เพื่อให้อำนาจแก่บุคคลในการเป็นเจ้าของอาวุธปืนอย่างชัดแจ้งเพื่อการปกป้องตนเอง คดีในศาลก่อนหน้า เช่นUnited States v. Miller ในปี 1939 มองไปยังส่วนแรกของการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่สอง ซึ่งทำให้การครอบครองอาวุธอยู่ในบริบทของกองทหารอาสาสมัครที่มีการควบคุมอย่างดี กรณีดังกล่าวทำให้รัฐสภาสามารถออกกฎหมายต่อต้านปืนลูกซองแบบเลื่อยได้ เนื่องจากตามที่สตีเวนส์เขียนว่า “อาวุธนั้นไม่มีความสัมพันธ์ที่สมเหตุสมผลกับการอนุรักษ์หรือประสิทธิภาพของ ‘กองทหารอาสาสมัครที่ได้รับการควบคุมอย่างดี’”
แต่ตามที่ Ruben บอกกับ Vox เมื่อถึงเวลาที่Hellerได้รับการตัดสิน ชาวอเมริกันจำนวนมากเห็นพ้องต้องกันว่าการแก้ไขครั้งที่สองได้มอบสิทธิ์ในการครอบครองปืนพกให้กับบุคคลเพื่อป้องกันตนเอง ก่อนที่คำตัดสินจะยุติลงเสียอีก รูเบนติดตามการเปลี่ยนแปลงของความเข้าใจจากการเปลี่ยนแปลงในเหตุผลที่ผู้คนมีอาวุธปืน เนื่องจากความสนใจในการล่าสัตว์และการเล่นกีฬาที่ได้รับความนิยมลดน้อยลงในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ผู้คนจึงซื้ออาวุธปืนมากขึ้นเพื่อป้องกันอาชญากรรมในบ้านของพวกเขา
“หลายครั้งที่ความรู้สึกสาธารณะเกี่ยวกับความหมายของบทบัญญัติตามรัฐธรรมนูญที่เปลี่ยนแปลงไปก่อนหน้าได้เปลี่ยนความเข้าใจในการพิจารณาคดี เฮลเลอร์สามารถเข้าใจได้ว่าเป็นรัฐธรรมนูญที่ได้รับความนิยมในลักษณะนั้น” รูเบนกล่าว
ลัทธิรัฐธรรมนูญนิยม โดยพื้นฐานแล้วการตีความกฎหมายให้สอดคล้องกับค่านิยมและความคิดร่วมสมัย ส่วนหนึ่งอธิบายการ ตัดสินใจของ เฮลเลอร์ดังที่ศาสตราจารย์และนักวิชาการโรงเรียนกฎหมายเยล Reva Siegel เขียนไว้ในHarvard Law Review แต่ คำตัดสินของ เฮลเลอร์นั้นน่าสนใจ เนื่องจากข้อโต้แย้งสำหรับการตัดสินในทิศทางของลัทธิรัฐธรรมนูญนิยมนั้นขึ้นอยู่กับความเข้าใจสมัยใหม่ของการแก้ไขครั้งที่สองในฐานะความหมายดั้งเดิมของการแก้ไข กล่าวอีกนัยหนึ่ง ผู้สนับสนุนการแก้ไขครั้งที่สองหลายคนเชื่อว่าการตีความสมัยใหม่ของพวกเขาเป็นความตั้งใจดั้งเดิมของผู้วางกรอบ
“แนวทางปฏิบัติของลัทธิรัฐธรรมนูญในระบอบประชาธิปไตยเหล่านี้ช่วยให้ประชาชนระดมมวลชนเพื่อโต้แย้งและสร้างความเชื่อที่เป็นที่นิยมเกี่ยวกับความหมายดั้งเดิมของรัฐธรรมนูญ และมอบอำนาจให้ศาลในการบังคับใช้พันธกรณีพื้นฐานของประเทศในรูปแบบใหม่” ซีเกลเขียน โดยติดตามการเคลื่อนไหวเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวด้านสิทธิปืนในช่วง ศตวรรษที่ 20 และการเคลื่อนไหวดังกล่าวสร้างกรอบความเข้าใจของชาวอเมริกันเกี่ยวกับความหมายดั้งเดิมของการแก้ไขครั้งที่สองได้อย่างไร
เป็นความท้าทายที่น่าสนใจสำหรับคำถามที่ว่าประชาชนและศาลพิจารณาว่ารัฐธรรมนูญเป็นเอกสารที่มีชีวิตหรือไม่ ซึ่งจำเป็นต้องตีความตามค่านิยมและความจำเป็นร่วมสมัย หรือเป็นสิ่งที่ต้องตัดสินเฉพาะเนื้อหาทางกฎหมายเท่านั้น การวางตัวของการเมืองสมัยใหม่ ในมุมมองของซีเก ล การตัดสินใจของ เฮลเลอร์ทำให้เส้นแบ่งนั้นพร่ามัว
การควบคุมปืนสามารถทำงานได้ในระดับรัฐ
“การแก้ไขครั้งที่สองมีความสำคัญมาก แต่นั่นไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเพียงอย่างเดียว” รูเบนบอกกับ Vox
Hellerและโดยเฉพาะอย่างยิ่งMcDonald v. Chicago คดีใน ปี 2010 ที่ Otis McDonald และคนอื่นๆ ท้าทายข้อ จำกัด ของปืนพกในเมืองชิคาโกในปี 1982 กล่าวถึงการแก้ไขครั้งที่สองในระดับรัฐบาลกลาง ทั้งสองกรณีเชื่อมโยงกัน ในแมคโดนัลด์ศาลพบว่าการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่สองสำหรับบุคคลที่จะเก็บและถืออาวุธเพื่อป้องกันตนเองได้รับการสนับสนุนโดยมาตรากระบวนการอันชอบธรรมของการแก้ไขครั้งที่สิบสี่ ซึ่งรวมถึง การตัดสินใจของ เฮลเลอร์กับรัฐ
การรวมกันของการตัดสินใจในHellerและMcDonald เปิดโอกาสสำหรับความท้าทายต่อกฎหมายควบคุมปืนของรัฐ ในขณะที่สงครามวัฒนธรรมและการเคลื่อนไหวด้านสิทธิปืนเปลี่ยนวลีให้กลายเป็นเสียงกัดที่เป็นพิษและยุติการสนทนา – แต่กฎหมายควบคุมปืนยังคงเป็นไปได้ใน ระดับรัฐรูเบนกล่าว
“รัฐส่วนใหญ่มีรัฐธรรมนูญของตนเอง และสิทธิของตนเองในการถือครองและถืออาวุธ และสิทธิตามรัฐธรรมนูญของรัฐจำนวนมากในการถือครองและถืออาวุธได้ถูกตีความหรือแสดงอย่างชัดเจนว่าพวกเขาปกป้องสิทธิส่วนบุคคลในการ มีปืนไว้ป้องกันตัว” เขาบอกกับ Vox ยิ่งไปกว่านั้น การ ตัดสินใจของ เฮลเลอร์ไม่ได้ละเมิดสิทธิของรัฐในการออกกฎหมายจำกัดและข้อบังคับควบคุมอาวุธปืนสำหรับอาวุธหลายชนิด รวมถึงอาวุธเช่น M16 ซึ่งปืนไรเฟิลประเภท AR-15 เป็นรูปแบบที่ขายให้กับพลเรือนเป็นหลัก .
จากความท้าทายมากกว่า 1,000 ข้อในการจำกัดการใช้ปืน Ruben และ Joseph Blocher ผู้เขียนร่วมของเขาพบว่าในการศึกษาในปี 2018 ของพวกเขา 90% ของกรณีเหล่านั้นล้มเหลวในการล้มล้างกฎการควบคุมอาวุธปืน จากข้อมูลของ Giffords Center ขณะนี้มีความท้าทายดังกล่าวมากกว่า1,400รายการ ซึ่งมีเพียงไม่กี่รายการเท่านั้นที่ประสบความสำเร็จ
กฎหมายควบคุมอาวุธปืนที่มีความหมายได้รับการผ่านหลังจากการกราดยิงจำนวนมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ หลังจากมีผู้เสียชีวิต 17 รายในเหตุกราดยิงที่โรงเรียนมัธยม Marjory Stoneman Douglas ในพาร์คแลนด์ รัฐฟลอริดาในปี 2561 จากนั้นผู้ว่าการรัฐ Rick Scott จากพรรครีพับลิกันผ่านกฎหมายควบคุมอาวุธปืนที่รวมมาตรการที่จะเพิ่มอายุขั้นต่ำในการซื้อปืนไรเฟิลหรือปืนลูกซองจาก 18 ปีเป็น 21ปี
สภานิติบัญญัติแห่งรัฐนิวยอร์กผ่านมาตรการที่คล้ายกันหลังจากมือปืนอายุ 18 ปีพร้อมปืนไรเฟิลสไตล์ AR-15 เข้าไปในร้านขายของชำท็อปส์ในบัฟฟาโล นิวยอร์กในเดือนพฤษภาคม และสังหารผู้คน 10 คนที่นั่นทั้งหมดเป็นคนผิวดำใน อาชญากรรมที่มีแรงจูงใจทางเชื้อชาติ กฎหมายใหม่ในนิวยอร์กรวมถึงการกำหนดให้ผู้คนต้องผ่านการตรวจสอบประวัติและเรียนหลักสูตรความปลอดภัยของปืน เพื่อรับใบอนุญาตให้ครอบครองปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติรายงาน ของ New York Times
แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้เป็นมาตรการที่เพิ่มขึ้นที่ส่งต่อหลังจากเกิดอันตรายต่อครอบครัวและชุมชนอย่างไม่สามารถแก้ไขได้ แต่สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตสถานที่และวิธีในการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ – และเพื่อทำความเข้าใจว่าการแก้ไขครั้งที่สองแม้ตามที่ตีความในHellerสามารถสำรองข้อมูลได้จริง การเปลี่ยนแปลงที่จำเป็นเหล่านี้ อย่างน้อยก็ในขณะนี้
ไม่ได้หมายความว่าพรรคอนุรักษ์นิยมส่วนใหญ่ในศาลฎีกาจะไม่ตีความข้อแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่สองในอนาคตอันใกล้นี้ New York State Rifle & Pistol Association v Bruen คดี ที่ท้าทายกฎหมายนิวยอร์กที่กำหนดให้ผู้ที่ต้องการพกปืนในที่สาธารณะต้องได้รับใบอนุญาต ต้องมีอายุ 21 ปี มี “ศีลธรรมอันดี” และไม่มีประวัติอาชญากรรมด้วย ตามที่แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นในการพกพาอาวุธปืนในที่สาธารณะ – สามารถเปิดข้อ จำกัด ปืนจำนวนหนึ่งที่มีอยู่แล้วในหนังสือในรัฐเพื่อท้าทายทางกฎหมายขึ้นอยู่กับว่าตัดสินใจอย่างไร Darrell Miller ผู้เชี่ยวชาญด้านการแก้ไขครั้งที่สองของ Duke Law School กล่าวใน สัมภาษณ์กับ Andrew Cohen จาก Brennan Center
“ผู้พิพากษาในการโต้เถียงด้วยวาจาดูกังวลอย่างแท้จริงว่าการพิจารณาคดีในวงกว้างเกี่ยวกับการพกพาสาธารณะจะทำให้พวกเขาพัวพันกับประเด็นเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับสถานที่ที่สามารถห้ามปืนได้ — ในมหาวิทยาลัย รถยนต์รถไฟใต้ดิน ไทม์สแควร์ในวันส่งท้ายปีเก่า ฯลฯ” เขากล่าว อธิบายว่าจะซับซ้อนเพียงใดสำหรับผู้พิพากษาศาลแขวงของรัฐบาลกลางในการดูแลและตัดสินใจว่าควรห้ามไม่ให้มีอาวุธปืนในเขตอำนาจศาลของตน
แต่มิลเลอร์กล่าวว่าพลังของการเมืองแบบอนุรักษ์นิยมในกรณีนี้ไม่สามารถตัดออกได้ “ที่กล่าวว่า มีอนุรักษนิยมเหนือกว่าในศาลที่ชัดเจนว่าพร้อมที่จะเกร็งกล้ามเนื้อในประเด็นที่อนุรักษนิยมให้ความสนใจมายาวนาน ตั้งแต่การจำกัดการทำแท้ง สิทธิเสรีภาพ สิทธิปืน ดังนั้นผมจึงไม่สามารถแยกแยะในวงกว้างและ การพิจารณาคดีที่ก่อกวนวงกว้างซึ่งไม่เพียงจะทำลายกฎข้อบังคับของนิวยอร์กเท่านั้น แต่ยังทำให้เกิดคำถามถึงความชอบด้วยรัฐธรรมนูญของกฎข้อบังคับเกี่ยวกับอาวุธปืนเกือบทุกฉบับ ในทุกรัฐ ในทุกระดับของรัฐบาล”
การแก้ไข 6 มิถุนายน 12:20 น.:ฉบับก่อนหน้าของเรื่องนี้ระบุจำนวนการท้าทายกฎหมายอาวุธปืนในปี 2018 ผิดไป ในเวลานั้นมีมากกว่า 1,000 ครั้ง และตอนนี้มีมากกว่า 1,400 ครั้งแล้ว
